بررسی رابطه بین عمل به باورهای دینی،امید به زندگی و رضایت از زندگی با میزان اعتیادپذیری دانش آموزان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین عمل به باورهای دینی،امید به زندگی و رضایت از زندگی با میزان اعتیادپذیری دانش آموزان در هنرستان دخترانه شهرستان ملارد می باشد. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان هنرستان دخترانه در سال تحصیلی 92-91 می باشد. روش نمونه‏گیری به صورت تصادفی ساده می باشد که تعداد 300نفر از دانش آموزان دختر مورد پژوهش قرار گرفته اند. به منظور جمع‏آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه 25 سوالی عمل به باورهای دینی در چهار حوزه عمل به واجبات، مستحبات، فعالیت های مذهبی(عضویت در گروه های مذهبی) ودر نظر گرفتن مذهب در تصمیم گیری ها و انتخابهای زندگی، و پرسش نامه 90 سوالی گرایش به مصرف مواد که از 3 خرده مقیاس aps (آمادگی اعتیاد)، aas (پذیرش اعتیاد)، mac.r (الکلیسم)، تشکیل شده است و از پرسشنامه های رضایت از زندگی دینر و همکاران (1985) و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (1991) در این پژوهش استفاده شده است. داده های پژوهش با استفاده از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده رابطه بین متغیرملاک اعتیادپذیری و ترکیب متغیرهای پیش بین صفر نیست وبین آنها رابطه معناداری وجود دارد.بنابراین می توان گفت هر سه متغیر پیش بین عمل به باورهای دینی، رضایت از زندگی و امید به زندگی تا حدودی می توانند میزان اعتیادپذیری دانش آموزان را پیش بینی کنند.